Dnia 14 stycznia 2023 roku odbyło się kolejne spotkanie mińskiej wspólnoty OCDS.
Spotkanie rozpoczęło się Eucharystią, a Eucharystia rodzi miłość. I mianowicie temat miłości, towarzyszył wszystkim punktom spotkania. Podczas homilii, o. Piotr Frosztęga OCD zaznaczył, że „szczęściem Boga jest obdarowywanie nas miłością. Kiedy my odpowiadamy na Jego miłość, Jego szczęście powiększa się, ale tylko dlatego, że nasza miłość do Niego jest czymś dobrym dla nas. Żyje ten, kto kocha prawdziwie. Kiedy miłość ma szanse istnieć w pełnym wymiarze? Kiedy jest skierowana na tego, od kogo niespodziewamy się niczego w zamian”. Nad słowami Ewangelii, która opowiadała o powołaniu celnika Lewiego, i słowami usłyszanymi podczas homilii, również nad swoim osobistym powołaniem, rozważaliśmy podczas adoracji Najświętszego Sakramentu.
Konferencją, o. Piotr rozpoczął cykl rozważań, które praktykowane są w Zakonie Karmelitów Bosych na całym świecie, w ramach świętowania 150 rocznicy narodzenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus, 100 lat od jej beatyfikacji (2023 r.) i kanonizacji (2025 r.). Asystent białoruskiej wspólnoty świeckich karmelitów przedstawił nam duchową drogę św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Zaznaczył, że „dla Teresy żyć, oznacza być w jedności z Tym, który jest Życiem.” Rozważając nad swoim powołaniem, we wrześniu 1896 roku, Teresa odkrywa, że jej powołaniem jest miłość. „ Tak, znalazłam swoje miejsce w Kościele, i to miejsce, mój Boże, Ty sam mi dałeś… W sercu Kościoła, mojej Matki, będę miłością”. Żadne słowo, które wyszło z pod jej pióra, nie może opisać tego, co było istotą jej życia. Istota życia Teresy, w tym, ażeby wiedzieć, że ją kochają i samej obdarowywać miłością. Miłość — „to mała droga“, jak Teresa nazwie swój duchowy testament, to droga zawierzenia Bożej Miłości i wzrastania w miłości do Chrystusa. Ona odkryła dla siebie, swoja osobistą życiową drogę do Boga. Przeżyła tę drogę dobrze, opisała ją, mając świadomość, że może być wzorem postępowania dla wielu. Oddanie i zawierzenie – to główna rysa tej drogi. Teresa widzi tylko jedno zadanie na krótki czas, który jej został, i na całą wieczność – nauczyć wielu kochać Miłość, którą jest Bóg”.
Podczas lectio divina uczestnicy spotkania rozważali tekst Pisma Świętego, mówiący, o tym że „jesteśmy nieużytecznymi sługami, bo zrobiliśmy to, co do nas należało” (Łk 17, 10), i dzielili się tym, jak to się przejawia w ich życiu.
Realizując powołanie do praktykowania miłości i miłosierdzia, ofiarowaliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia, za chorych członków naszej wspólnoty i dobrodziejów.
Następne spotkanie zaplanowane jest na 11 lutego 2023 roku.
