W niedzielę 18.09.2022 r. zgromadziliśmy się na Mszy św. sprawowanej przez o. Bertolda w intencji Barbary od Maryi i św. Józefa i Grażyny od Dzieciątka Jezus, które uroczyście złożyły przyrzeczenia na całe życie, zobowiązując się dążyć do doskonałości ewangelicznej w duchu rad ewangelicznych. Jako Wspólnota byliśmy świadkami ich ufnego zawierzenia Bogu drogi życia w duchu charyzmatu Karmelu.
W homilii o. Bertold szczególnie podkreślił, że Karmel jest miejscem i szkołą modlitwy w Kościele, a odwołując się do fragmentu listu św. Pawła (1 Tm 2 1-8), czytanego tego dnia w liturgii Kościoła, wskazał, że życie charyzmatem karmelitańskim to przede wszystkim przyjęcie ducha modlitwy za innych. „Modlitwa świeckiego karmelity powinna przemierzać ziemię” – akcentował celebrans. Pokorna modlitwa zanoszona przed tron Boży w intencjach bliźnich jest zawsze miła Bogu. Duchowa rzeczywistość przyrzeczeń bowiem tworzy nową przestrzeń dla rozwoju życia modlitwy. W tę przestrzeń wchodzi Bóg, wlewając w serce cnoty teologalne, bez których niemożliwa jest praktyka rad ewangelicznych, bez których życie karmelity nie będzie przeniknięte charyzmatem karmelitańskim.
Po Eucharystii wraz z o. Asystentem, o. Przeorem i rodzinami Przyrzekających zasiedliśmy do stołu zastawionego przeróżnymi wypiekami, by pogłębiać świadomość życia we wspólnocie, wzajemnie dzieląc się radością i dziękować Bogu za udzielone nam dobro. Basi i Grażynie życzyliśmy tego dnia w szczególny sposób wytrwałości na królewskiej drodze do nieba, jaką jest droga modlitwy, obejmująca całe życie przeżywane świadomie w coraz bardziej żywej i osobistej więzi z Bogiem.
Obfite Boże błogosławieństwo, które otrzymały tego dnia Basia i Grażyna w łasce przyrzeczeń było również darem dla całej Wspólnoty i wezwaniem dla nas wszystkich, by dbać nieustannie o pogłębianie własnej relacji z Jezusem i mieć serce otwarte dla bliźniego.
