Wieści ze Szczecina

26 października 2015
Szczecin
Przetłumacz stronę:

W dniach od 23 do 25 października przeżyliśmy doroczne rekolekcje naszej wspólnoty OCDS Szczecin. Odbywały się one w Domu Rekolekcyjnym św. Józefa w Szczecinie. Rekolekcje prowadził i otaczał nas ojcowską opieką o. Paweł Placyd Ogórek OCD.

Program rekolekcji był bardzo bogaty, temat wiodący to – Teologiczno biblijne podstawy modlitwy w Karmelu. Ojciec Asystent przybliżał nam specyficzny klimat karmelitańskiej samotności, kształtującej karmelitańską duchowość i modlitwę rozwijającą się przede wszystkim na biblijnym fundamencie. Ukazywał nam znaczenie kim mamy być jako wspólnota braci i sióstr z Góry Karmel. Trzeba nam żyć bogactwem Chrystusa, który w nas przebywa. Ze źródła Pisma świętego najlepiej nam czerpać rozumienie rzeczy Bożych, życiową mądrość oraz duchową moc i pewność potrzebną wierzącym, którzy są powołani do przebycia w radykalnie ewangeliczny sposób drogi chrześcijańskiej prawości i wierności.

Rekolekcje miały charakter rekolekcji w ciszy. „Jednym z najpiękniejszych tekstów Pisma świętego jest ten, który głosi: „ Gdy wszystko spoczywało w głębokim milczeniu, a noc w swym biegu połowy drogi dosięgła, Wszechmocne Słowo Twoje, Panie, zstąpiło z nieba, z Królewskiego Tronu” (Mdr 18, 14-15). Trzeba było głębi milczenia, aby Wszechmocne Słowo Boże przybyło na ziemię od Ojca, by ukazać ludziom drogę powrotu do Ojca. Potrzebą ludzkiego ducha jest wgłębiać się w tym milczeniu – w niezgłębioną tajemnicę Słowa, które można dosłyszeć, zrozumieć i pojąć tylko w wewnętrznym skupieniu.

Konferencje i homilie O. Placyda wprowadzały nas w głębokie przemyślenia. „W samotności zamieszka sąd i sprawiedliwość zapanuje na Karmelu. I dziełem sprawiedliwości będzie pokój, a sprawowaniem sprawiedliwości milczenie i błogosławieństwo na wieki, i będzie mój lud przebywał w piękności pokoju, i w przybytkach ufności: (Jr 2,7). Sąd, który jest w samotności, to sąd człowieka nad samym sobą, poznanie samego siebie, które stanowi początek drogi ku Bogu. To poznanie także tworzy warunek wszelkiej pracy nad sobą; w duchowym wysiłku nabywnia cnót, które składa się (warunkuje) ogólną sprawiedliwość czyli świętość. Sprawiedliwość zaś prowadzi człowieka duchowego tam, gdzie jest bezpieczeństwo na wieki – do życia wiecznego.

Ojciec Asystent podkreślił jak ważnym jest wschłuchanie się w Słowo Boże. Modlitwa jest rozmową, dialogiem miłości, „którą prowadzi Bóg, a my na razie (przede wszystkim) możemy tylko słuchać. Na tym wszystko zawisło: byśmy usłyszeli słowo Boże i przez to słowo dali odpowiedź Bogu. Jego słowo jest prawdą, którą Bóg przed nami otwiera” (H.U. von Balthasar, dz. cyt., 10). 

Rytm każdego dnia wyznaczała modlitwa wspólnotowa: Liturgia Godzin, Msza Święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, różaniec z rozważaniami, koronka do Miłosierdzia Bożego, zagłębianie się w słowo Boże a przy tym trwanie w głębokiej ciszy. 

W niedzielę, w trzecim dniu rekolekcji podczas uroczystej Eucharystii, która odprawiona została u sióstr karmelitanek bosych w klasztorze Karmelu Miłości Miłosiernej w Szczecinie, nasza wspólnota a szczególnie niektóre nasze siostry przeżywały szczególny czas. 

  • Siostra Maria Karczyńska złożyła śluby wieczyste 
  • a Krystyna Repke – siostra Krystyna od św. Jana Pawła II – została przyjęta na pierwszy okres formacji czasowej, stając się w ten sposób członkinią naszej wspólnoty.

Członkowie wspólnoty OCDS oraz zgromadzeni goście, rodzina naszej siostry Mari, która składała śluby wieczyste Wszyscy obecni zarówno siostry Karmelitanki, Ojciec Asystent, członkowie naszej wspólnoty oraz zgromadzeni goście, rodzina, dziękowaliśmy Bogu za Jego dobroć i troskę. W szczególnie uroczysty sposób zostało zaakcentowane wielkie wydarzenie jakim było przyjecie ślubów wieczystych przez naszą siostrę Marię. Jako nasza formatorka przewodzi nam w drodze i swoim przykładem pokazuje jak pięknie jest trwać w posłuszeństwie Jezusowi Chrystusowi, żyjąc na co dzień charyzmatem i duchowością Zakonu karmelitańskiego, pod opieką Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel.

Byliśmy ogromnie przejęci a naszą radość mogliśmy dodatkowo wyrazić przy wspólnym świętowaniu agapy. Był to już czas przerwania milczenia, w którym trwaliśmy podczas tych rekolekcji więc jeszcze bardziej cieszyliśmy się z naszych wypowiedzi.

Zwieńczeniem tych pięknych dni było wspólne śpiewanie przy gitarze gdzie przewodziła nam pieśń według słów św. Teresy od Dzieciątka Jezus, patronki naszej wspólnoty i patronki naszej siostry Mari pt. „Moja pieśń na dzień dzisiejszy”. Był to też czas dużej radości, pogłębiania wzajemnych relacji a przede wszystkim poczucia wdzięczności Bogu za każde słowo tak głęboko zapadające do naszych serc podczas trwania na wspólnej modlitwie.

 Z rekolekcji wyszliśmy umocnieni duchowo z mocnym poczuciem więzi z całą rodziną karmelitańską i ze słowami pieśni naszej patronki Małej Terseski na ustach „Me życie jest cieniem, me życie jest chwilką, co ciągle ucieka i ginie. By kochać Cię Panie, tę chwilę mam tylko, Ten dzień dzisiejszy jedynie!… 

Skip to content