Rekolekcje z „Drogą doskonałości” św. Teresy od Jezusa

9 września 2019
Konin | Poznań
Przetłumacz stronę:

Przemiana życia sprawdzianem postępu na drodze modlitwy.

Poznańska Wspólnota OCDS p.w. Jezusa Miłosiernego odbyła swoje coroczne rekolekcje w dniach 6 – 8 września 2019 r. w gościnnym Domu Rekolekcyjnym, prowadzonym przez Siostry Misjonarki w Morasku, na rogatkach Poznania.

Ćwiczenia duchowe koncentrowały się w kaplicy – w której dominował Krzyż Chrystusa; wystrój kaplicy uzupełniał obraz Jezusa Miłosiernego, figura św. Józefa (Patrona Domu) i obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Z powodu kapryśnej aury, Dom Rekolekcyjny, który przed rokiem nazywaliśmy Gołębnikiem w Ogrodzie Rajskim – teraz stał się Pustelnią, którą tak bardzo ceniła św. Teresa z Avila. Patronat św. Józefa zobowiązywał i uczył jak przestawiać mądrość ludzką na mądrość Boską. Pomocą w rozważaniu tego zagadnienia stał się artykuł o. Marcina Adamczyka , zamieszczony w tegorocznym „Żyć Karmelem w Świecie” w drugim numerze. ”Święty. Józef otrzymał wielką mądrość od Boga, by mógł wypełnić zadania życiowe związane z dziełem Odkupienia.” Rekolekcje przeżywaliśmy z członkami nowo utworzonej wspólnoty OCDS w Koninie, wśród nich ze Stanisławem Król oraz małżonkami Eweliną i Pawłem Trzos – którzy dotychczas należeli do naszej poznańskiej grupy. Ewelina i Paweł wraz z Damianem będą składać swoje pierwsze przyrzeczenia na niedzielnej Mszy św. kończącej rekolekcje. Oczekując na ich przyrzeczenia wierności Bogu, Zakonowi i Kościołowi, stawaliśmy przed pytaniem o naszą wierność nauczaniu św. Teresy i Świeckiemu Karmelowi: jaką mądrością się kierujemy – Boską czy ludzką?

Dobrze spożytkowane odosobnienie – zdaniem o. Rekolekcjonisty Aleksandra Szczukieckiego OCD – powinno pomóc odnowić relację z Chrystusem, pomóc w odpowiedzi na pytanie o to, czy nasza wiara jest prawdziwą wiarą w Jezusa Chrystusa i Jego Dzieło Zbawcze, czy inne sprawy nie przesłaniają nam Chrystusa i fascynują nas bardziej niż On sam. Pustelniczej zadumie sprzyjał porządek dnia: ścisłe milczenie, codzienna wspólnotowa modlitwa „Liturgią Godzin”, razem odmawiane „ Modlitwy Wspólnot karmelitańskich”, godzinna Adoracja Najświętszego Sakramentu, „Różaniec” i odpowiednio: w sobotę „Litania biblijna” do Matki Bożej, a w piątek „Droga Krzyżowa”. Na modlitwę osobistą – rozmowę z Jezusem o naszej dotychczasowej drodze duchowej pozostawało wiele czasu; temu służył czas wolny przewidziany w rozkładzie dnia i czas wolny po komplecie.

Rekolekcje ubiegłoroczne i tegoroczne poświęcone były „Drodze doskonałości” św. Teresy od Jezusa. W roku ubiegłym o. Wojciech Ciak OCD skupił się na omówieniu pierwszych rozdziałów tego dzieła. Przypomniał, że Autorka uczyniła modlitwę podstawą swojej duchowości i również na modlitwie postanowiła oprzeć życie duchowe zakładanych klasztorów Reformowanego Karmelu Bosego. W oparciu o swoje doświadczenie duchowe i znajomość życia wewnętrznego sióstr i braci nauczała, że warunkiem postępu na drodze modlitwy jest przestrzeganie podstawowych zasad. Trzeba nauczyć się twórczego przeżywania sytuacji kryzysowych, które napotkamy w życiu zewnętrznym i wewnętrznym tak, aby nigdy nie przestać być przyjacielem Chrystusa i nigdy Go nie opuścić. Będzie to możliwe, jeśli będziemy się starać żyć ze wszystkich sił radami ewangelicznymi : ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Trzeba zachować pamięć o swoich grzechach, ale równocześnie pamięć o niewyczerpanej dobroci Boga i zaufać Bożej Opatrzności. Dlatego trzeba prowadzić systematyczne życie sakramentalne, naśladować Chrystusa przez rozważanie ”Drogi Krzyżowej”, „Różańca”, Adorację Najświętszego Sakramentu. Taka postawa pozwoli praktykować cnotę ubóstwa w życiu duchowym i rozpalić serce miłością do Boga. Nie od nas jednak zależy, czy dostąpimy wyżyn modlitwy kontemplacyjnej, ale pozostaniemy wierni przyrzeczeniom złożonym Bogu, Zakonowi i Kościołowi w obecności całej macierzystej Wspólnoty OCDS.

Tegoroczne rozważania nad „Drogą doskonałośći” prowadził o. Aleksander Szczukiecki OCD. Przekonywał, że prawidłowa relacja z Chrystusem musi realnie wpływać na życie człowieka modlitwy i owocować coraz doskonalszą miłością bliźniego. Życie wspólnotowe jest dobrym sprawdzianem tego procesu. Sprawdzianem postępu na drodze modlitwy, sprawdzianem czy nasza duchowość jest prawdziwa i istotnie znamionuje ją rzeczywista więź z Chrystusem, jest również głęboka troska o Jego Dzieło Zbawcze, czyli troska o zbawienie bliźnich bez wyjątku. Życie wskazuje więc na to, czy Chrystus „ogarnął” człowieka modlitwy i uczynił je Swoim. Trzeba zatem starać się wytrwale o cnoty ubóstwa , oderwania i pokory ze względu na Chrystusa. Jeśli spostrzeżemy, ze w jakimś momencie zrezygnowaliśmy z „drogi doskonałości” , to znaczy ze postępowaliśmy drogą niewłaściwą, na której zabrakło praktykowania tych cnót wewnętrznych. Rekolekcjonista zachęcał nas, abyśmy pozwolili na zbawczą rolę Boga wobec nas i przyjmowali racje Pana Boga skierowane do nas, bo to łaska Boga ma właściwie nas formować . Ta uległość wobec racji Boga świadczy o chodzeniu w Prawdzie – pomoże nam w tym dobrze rozumiana pokora.

Rekolekcje kończyła uroczysta niedzielna Msza Święta, podczas której trzech członków poznańskiej Wspólnoty OCDS składało swoje pierwsze przyrzeczenia w Świeckim Karmelu: Ewelina i Paweł Trzos oraz Damian Borowski. A my świadkowie tego zdarzenia odnawialiśmy nasze przyrzeczenia w myślach. Nowym pełnoprawnym już świeckim karmelitom bosym jako pierwsi złożyli życzenia Celebransi: o. Szczepan Maciaszek OCD – Asystent poznańskiej Wspólnoty OCDS, który przyjechał specjalnie na tę uroczystość oraz o. Rekolekcjonista Aleksander Szczukiecki OCD – Asystent konińskiej Wspólnoty OCDS. Po radosnej Eucharystii udaliśmy się na uroczysty obiad i agapę, podczas której z wielką radością i wzruszeniem składaliśmy życzenia Ewelinie, Pawłowi i Damianowi. Rekolekcje kończyliśmy pieśnią św. Teresy od Dzieciątka Jezus:

Życie, jesteś chwilką, życie tyś mym snem
Życie tyś dniem krótkim, przemijasz jak cień.
Boże tu na ziemi, aby kochać Cię,
Mam ten jeden dzień…

św. Teresa od Dzieciątka Jezus
Skip to content