W pierwszą sobotę października br. poznańska wspólnota OCDS prowadziła w Kościele OO. Karmelitów Bosych (jak co miesiąc) Nabożeństwo Wynagradzające Niepokalanemu Sercu Maryi; tym razem w dniu, w którym Kościół powszechny obchodził wspomnienie Matki Bożej Różańcowej. Na ten dzień wyznaczono również ogólnopolska akcję „Różaniec do Granic”. Nasza odpowiedź na wezwanie Maryi z Fatimy, aby jak najczęściej odmawiać Różaniec i w ten sposób uprosić dar nawrócenia dla zagubionych ludzi i o pokój na świecie, korespondowała z celami organizatorów akcji „Różaniec do Granic”.
Łączność z Matką Bożą Fatimską podczas tego Nabożeństwa Wynagradzającego podkreślała obecność figury Matki Bożej, ufundowanej przez anonimowego ofiarodawcę i podarowanej wspólnocie poznańskiej, a przywiezionej prosto z Fatimy przez naszych pielgrzymów. Była ona zakupiona w Fatimie w sierpniu 2017 r., z myślą przede wszystkim o Nabożeństwach Pierwszych Sobót. Ponieważ Sanktuarium św. Józefa w Poznaniu jest okazałe w wymiarach, więc z natchnienia Ducha Świętego, urodził się pomysł zakupienia nowej, większej figury (bardziej widocznej) właśnie w tym tak ważnym roku obchodów 100-Lecia Objawień Fatimskich. Dzięki pomocy Bożej pomysł udało się zrealizować w pełni. Nowo ofiarowana figura Matki Bożej Fatimskiej będzie odtąd widoczna z najdalszych zakamarków karmelitańskiej Bazyliki Mniejszej w Poznaniu. Za ten cenny Dar z serca dziękujemy.
Uroczyste poświęcenie statuy Matki Bożej Fatimskiej było przygotowaniem do Mszy św. ku czci Matki Bożej Różańcowej. W homilii o. Szczepan Maciaszek OCD zwrócił uwagę na biblijny i chrystologiczny charakter modlitwy różańcowej. Kapłan uświadomił zgromadzonym, że kiedy odmawia się wspólnie Różaniec, to w tym momencie wraz z Maryją i uczniami przenosi się duchowo do Wieczernika. Tak jak ongiś, tak i teraz Maryja modli się z wyznawcami Chrystusa: modli się z nimi i za nich. Rozważając z Maryją poszczególne tajemnice różańcowe, koncentrujemy się przede wszystkim na Osobie Jezusa Chrystusa; kontemplujemy to, co Jezus uczynił dla swej Matki i dla nas. Ale odmawiając Różaniec uczymy się także patrzeć na Jezusa oczyma Maryi i coraz bardziej poznawać Jezusa Chrystusa, gdyż owoc tej modlitwy pozostaje w nas. Różaniec uczy bowiem modlitwy dziękczynienia i uwielbienia Panu Bogu za dar Wcielenia i Odkupienia. O. Szczepan mówił także o skuteczności i sile oddziaływania modlitwy różańcowej zanoszonej zbiorowo z głęboką wiarą. Przypomniał zwycięstwo floty chrześcijańskiej nad muzułmańską w 1571 r. pod Lepanto, zakończenie I wojny światowej dzięki powszechnej modlitwie różańcowej Portugalczyków w 1917 r., „Cud nad Wisłą” w 1920 r. i skuteczność modlitwy Maryjnej Austriaków podjętej przez nich po zakończeniu II wojny światowej w obronie niepodległości swojego kraju. Bóg nigdy nie pozostawił świata ziemskiego ślepemu losowi.
Po Mszy św. i Adoracji Najświętszego Sakramentu podczas modlitwy różańcowej rozważaliśmy Tajemnice Światła, które wprowadziły nas w najważniejsze wydarzenia z życia ziemskiego Jezusa Chrystusa. Wstępem do tych rozważań była relacja siostry Łucji z ostatniego objawienia Maryi w Fatimie, które miało miejsce 13 października 1917 r. Zapamiętaliśmy apel Matki Bożej Różańcowej – znamienne, że wtedy to pod tym tytułem przedstawiła się Maryja dzieciom fatimskim:
„Trzeba w dalszym ciągu codziennie odmawiać Różaniec.”
Maryja w Fatimie
Zatroskani o przemianę naszych serc, w trosce o uchronienie ludzi przed potępieniem i zatroskani o pokój i ład moralny w Polsce i na świecie chcemy wytrwać w kultywowaniu Nabożeństwa Pierwszych Sobót w kolejnych miesiącach.
„Królowo Różańca Świętego módl się za nami.”