Od 19 kwietnia br rodzina Zakonu Terezjańskiego Prowincji Warszawskiej i Prowincji Krakowskiej jednoczyła się w modlitwie, wspierającej o. Terezjusza w ostatnich dniach jego życia. Apel o tę modlitwę wysłali oo. karmelici bosi z poznańskiej wspólnoty św. Józefa, do której Zmarły należał.
Uroczystości pogrzebowe, w których wzięli udział również przedstawiciele OCDS z Poznania i Warszawy, odbyły się w Poznaniu 24 kwietnia br pod przewodnictwem Prowincjała Prowincji Warszawskiej – o. Romana Hernogi i delegata Prowincjała Prowincji Krakowskiej. Dzień pogrzebu stał się widomym znakiem jedności Zakonu Karmelitów Bosych i jedności Kościoła Nie tak często bowiem kościół oo. karmelitów bosych w Poznaniu na Wzgórzu św. Wojciech jest świadkiem spotkania przedstawicieli większości domów zakonnych karmelitów bosych w Polsce, przedstawicieli poszczególnych gałęzi Zakonu Terezjańskiego, przedstawicieli OCDS i wiernych świeckich. Obok rozlicznej rodziny Terezjańskiej modlili się licznie zebrani krewni Zmarłego, wysłannicy różnych zakonnych zgromadzeń męskich i żeńskich, kapłani diecezjalni. Wszyscy gromadzili się wokół ołtarza Pańskiego, przy trumnie zmarłego kapłana.
Uroczystość pogrzebowa stała się dziękczynieniem Bogu za Sakrament Kapłaństwa i za wieloletnią posługę o. Terezjusza. Białe szaty liturgiczne celebransów, stuła i kielich mszalny na wieku trumny Zmarłego podkreślały podniosły charakter wydarzenia.
Prowincjał o. Roman Hernoga przypomniał curriculum vitae Zmarłego.
O. Terezjusz od Męki Pańskiej – Wojciech Felcyn urodził się 12 marca 1964 r. w Żninie w diecezji gnieźnieńskiej, profesję zakonną złożył 16 września 1984 r., a święcenia kapłańskie otrzymał w Rzymie 10 czerwca 1990 r. Pracował w wielu domach zakonnych karmelitów bosych w Polsce i za granicą; był także asystentem Świeckiego Karmelu w Lublinie i Warszawie, a w Poznaniu opiekował się Bractwem Szkaplerznym. Zmarł po długiej chorobie w Poznaniu 20 kwietnia br.
Obrzędy pogrzebowe poprzedziło zbiorowe odmówienie Różańca św., który poprowadził przyjaciel Zmarłego o. Jacek Wilczak. Przed mszą św. pogrzebową, którą sprawowano o godz. 10:00, uroczyście odśpiewano Jutrznię. Natomiast po mszy św. po zakończeniu liturgii pogrzebowej współbracia zakonni o. Terezjusza: z jego wspólnoty macierzystej, koledzy kursowi, delegaci z różnych wspólnot karmelitów bosych odprowadzili procesyjnie o. Terezjusza do drzwi świątyni.
Ten uroczysty i podniosły nastrój był wyczuwalny również podczas procesji na cmentarzu. W samo południe, w słoneczny wiosenny dzień Zmarłemu towarzyszyła od kaplicy cmentarnej aż do kwatery oo. karmelitów bosych liczna rodzina, poczet kapłanów i braci zakonnych w białych karmelitańskich płaszczach, siostry zakonne i Świecki Karmel z Poznania i Warszawy oraz rzesza wiernych świeckich. Mogiłę pokryły wieńce i wiązanki białych kwiatów, a śpiew „Salve Regina” pobudzał do ufności w Boże Miłosierdzie i opiekę Maryi – Królowej Nieba. Nagle uwagę uczestników pogrzebu o. Terezjusza przykuł śpiew gregoriańskiego hymnu „Flos Carmeli”:
Flos Carmeli,
Hymn „Flos Carmeli”
Vitis florigera,
Splendor caeli,
Virgo puerpera,
Singularis
