Rzym, 18 grudnia 2022.
Drodzy Bracia i Siostry ze Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych, Delegaci i Asystenci Wspólnot OCDS,
To wielka radość móc Was pozdrowić w tym czasie Adwentu, kiedy przygotowujemy się do świętowania Bożego Narodzenia. Jak wiecie od października 2021 przeżywamy czas refleksji, w którym Kościół zaprasza nas do wspólnego podążania w duchu synodalności. Okres ten zakończy się XVI Zwyczajnym Zgromadzeniem Synodu Biskupów w październiku 2023 r.
W swojej adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium papież Franciszek ukazuje Kościół „wychodzący w drogę” (nr 24), Kościół misyjny i ewangelizujący. I zadajemy sobie pytanie: Jak możemy być Kościołem wychodzącym w drogę z naszej karmelitańskiej rzeczywistości? Jak możemy być misjonarzami i ewangelizatorami w naszej rzeczywistości i w naszych czasach?
Nasza refleksja osobista i wspólnotowa pomaga nam „badać znaki czasu i wyjaśniać je w świetle Ewangelii” (Gaudium et spes 4). Co mówi nam Bóg pośród tego, co dzieje się w świecie i w naszym własnym życiu? Jak możemy być świadkami Bożej miłości w naszym świecie i uobecniać ją w świecie spragnionym [dosł. zgłodniałym] głębokiego duchowego doświadczenia? Jak możemy kroczyć razem w komunii z całym Kościołem i ze światem? Odpowiedzi na te pytania można udzielić jedynie wprowadzając w życie niezbędne elementy synodalności, jakimi są modlitwa, czytanie Pisma Świętego, wzajemne słuchanie, dialog i wspólnotowe rozeznanie.
Początki Zakonu Karmelitów są synodalne. Warto zauważyć, że jego fundatorem nie jest jakaś jedna osoba ale wspólnota. Św. Albert Jerozolimski zwraca się do brata B. i do innych braci na Górze Karmel, mówiąc: „żądacie od nas, abyśmy zgodnie z waszym ideałem [dosł. z waszym wspólnym zamysłem] określili wam formę życia, której mielibyście się trzymać w przyszłości” (Reguła 3). Nasz wspólny zamysł – czyli zjednoczenie z Bogiem, życie braterskie, miłość i służba Kościołowi – jednoczy nas i zaprasza do podążania razem z Jezusem oraz z naszymi braćmi i siostrami. Święta Teresa mówi: „Idźmy razem, Panie” (Dd (Valladolid) 26,6). Jezus jest zawsze obecny i kroczy przed nami, On stanowi centrum naszych wspólnot (K 10; 24a).
Bracia, mniszki i świeccy, wszyscy uczestniczymy w tym samym charyzmacie, przeżywając „go każdy zgodnie ze swoim szczególnym stanem życia” (K 1), nie w odosobnieniu, ale w komunii i współpracy ze sobą nawzajem. W naszym podążaniu z Jezusem oraz z braćmi i siostrami mamy wspaniałych towarzyszy podróży, takich jak Najświętsza Maryja Panna (K 4), św. Józef (K 31), prorok Eliasz (K 5), św. Teresa od Jezusa (K 7), św. Jan od Krzyża (K 8) i inni. Dajmy się pouczać tym, których udziałem było głębokie doświadczenie duchowe i którzy podążali razem w komunii z Bogiem i z innymi. Starajmy się nadal dawać nasz wkład do tej refleksji synodalnej, tak jak Duch Święty nas prowadzi, i staramy się być „światłem” (Mt 5,14) dla siebie nawzajem.
W naszym podążaniu razem nasz Zakon Karmelitów Bosych zaprasza nas do podjęcia przygotowań do obchodów 150. rocznicy urodzin św. Teresy z Lisieux (2023) oraz stulecia jej beatyfikacji (2023) i kanonizacji (2025). W tym celu przygotowano materiały formacyjne, które będą stopniowo publikowane na stronie internetowej Zakonu: www.carmelitaniscalzi.com . Są już dostępne pierwsze przewodniki do lektury [dzieł św. Teresy]. Weźmy udział i pozwólmy Teresie z Lisieux pomóc nam w naszej refleksji osobistej i wspólnotowej.
Zachęcam was również do przeczytania listu, który nasz Ojciec Generał Miguel Márquez Calle, OCD przesłał do całego Zakonu z okazji uroczystości św. Jana od Krzyża. Można go również znaleźć na wspomnianej stronie internetowej Zakonu.
W tym pierwszym roku jako Delegat generalny ds. Świeckiego Zakonu miałem okazję dzielić wyjątkowe chwile z wieloma z was. Wielką radością jest dla mnie, gdy uświadamiam sobie, że we wszystkich miejscach, w których byliśmy razem, spotykałem świeckich karmelitów zaangażowanych, radosnych i dynamicznych, którzy kochają swoje powołanie do miłości i służby w Kościele. Słyszałem wielu mówiących: „bycie Świeckim Karmelitą zmieniło moje życie.” I mogę wam powiedzieć, że będąc Świeckimi Karmelitami, zmieniacie także życie w swoim najbliższym otoczeniu i w świecie, ponieważ ci, którzy żyją w jedności [ze sobą nawzajem] i w komunii z Bogiem, uobecniają Go wszędzie tam, gdzie się znajdują.
Rozdział IIIA Konstytucji OCDS nosi tytuł „Świadkowie doświadczenia Boga”. Świadek to ktoś, kto osobiście czegoś doświadczył, kto zna to z doświadczenia. Kontynuujmy naszą wspólną wędrówkę, doświadczając Bożej miłości i miłosierdzia, tak abyśmy mogli być w świecie prawdziwymi świadkami Boga. Pozostawiam wam dwa pytania do refleksji. Jesteśmy zaproszeni by „iść razem” ze wszystkimi członkami Kościoła i z całym światem. Zatem: Jak kroczymy razem w Świeckim Zakonie Karmelu Bosego? oraz: Co Świecki Karmelita ma dziś do powiedzenia Kościołowi i światu?
Pragnę podziękować wszystkim Delegatom i Asystentom duchowym, którzy towarzyszą wspólnotom Świeckiego Karmelu. Celem asystencji duchowej, tak jak ją określa dokument wydany przez Braci Karmelitów Bosych Asystencja Pastoralna względem Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych, jest „promowanie jedności z Kościołem i Zakonem Karmelitów Bosych poprzez świadectwo i wpółuczestniczenie w duchowości Karmelu, współpracę w formacji początkowej i ustawicznej OCDS, uwidocznienie wzajemnej relacji między zakonnikami i świeckimi” (Art. 3.3). Pragnę, abyście wiedzieli, że wszyscy w Zakonie jesteśmy wam bardzo wdzięczni za wasze poświęcenie. Dziękujmy Bogu za
każdego z was i głęboko doceniamy waszą obecność w naszym życiu.
Dziękuję również Karmelitankom Bosym, które współpracują ze wspólnotami Świeckiego Karmelu i które pozwalają im spotykać się w swoich klasztorach. Widziałem, że istnieją relacje prawdziwego braterstwa i współpracy, w których przejawia się miłość braterska i obecność Jezusa.
Dziękuję za waszą hojność, którą wszyscy z całego serca doceniamy.
Kontynuujmy naszą wspólną drogę ku Świętom Bożego Narodzenia. Nie lękajmy się, Pan jest blisko: „A Słowo Ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy” (J 1,14). Jezus żyje w nas i w świecie i nigdy nas nie opuści.
Życzę wam, by ten czas Adwentu pomógł wam wzrastać w waszej przyjaźni z Jezusem i pragnę, aby w te Święta Bożego Narodzenia wypełniły wasze serca pokój i miłość Boża, i by dały wam siłę do podążania za Nim, kochania Go każdego dnia waszego życia.
[Pozostańmy] zawsze zjednoczeni w modlitwie,
Z braterskim pozdrowieniem
o. Ramiro Casale OCD
Delegat Generalny ds. OCDS
Skróty:
Dd – św. Teresa od Jezusa, Droga doskonałości
K – Konstytucje OCDS
