W dniach 15-17.06.2018r. (pt.-niedz.) Wspólnota Sopocka OCDS przeżywała swoje coroczne rekolekcje. Prowadził je po raz kolejny o. Michał Swarzyński OCD z Zamartego. Ich myślą przewodnią było doświadczenie wspólnoty u świętych karmelitańskich (gł. u św. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej i św. Teresy od Dzieciątka Jezus).
Wysłuchawszy szczegółowej charakterystyki współsióstr głównie św. Elżbiety, ale także św. Teresy, przekonaliśmy się, jak były one trudne (ze względu na nerwice, manie, ukryte i jawne zachowania despotyczne i śledcze, a także banalne uszczypliwości), a mimo to stały się swoistym darem (a może nawet „budulcem”) na drodze ku świętości każdej z nich.
Dzięki refleksjom o. Rekolekcjonisty zrozumieliśmy, że – we wspólnocie – mimo ogromnych różnic, łączy nas jedno pragnienie (wiernego i autentycznego trwania przed Panem), a także to, że jesteśmy dla innych znakiem owego „Patrzcie, jak oni się miłują”. I trzeba nam ciągle od nowa podejmować nowe wyzwania w obu tych wymiarach, żeby być znakiem sprzeciwu dla świata, który odciął się od modlitwy, braterstwa i bezinteresowności, a propaguje wybujały indywidualizm.
A… do rachunku sumienia dołączyliśmy pytania: czy modlę się za swoją wspólnotę: za każdego jej członka!? Czy czuję się za nią odpowiedzialny!? Czy służę wspólnocie swoimi talentami!? Czy jestem dyspozycyjny, ale także i po prostu: serdeczny i uprzejmy, wrażliwy i delikatny, wyrozumiały i dyskretny, kulturalny… i otwarty na ludzi!? I wreszcie: czy każdy w moim towarzystwie ma „bezpieczne plecy”?
I… jakże się na koniec „KOCHALIŚMY”, dostrzegając (zgodnie z sugestią Teresy Małej) w siostrze i bracie ze wspólnoty ukrytego Chrystusa.
